(1)

مــانند غــــروب عصــــر پائیـــــز دلم

یکســـــر متلاطم و غــــم انگیز دلم

می نالد و می گدازد و می سوزد

کـــز عشـق نکرده است پرهیز دلم

(2)

از دست زمانه غرق خون است دلم

سرگشته ی وادی جنون است دلم

عمریست چومن زبون ولکنت به زبان

در خـطّ خطـــا و آزمــــون است دلم.